Blog kulturalny

W ostatnim czasie obejrzałam film pt. "Hamlet " w reżyserii Franca Zeffirelli. Jest to jedna z ważniejszych ekranizacji w historii kina. Film ten powstał w 1990 roku i jest oparty na sztuce Williama Shakspeare'a pod tym samym tytułem. W roli tytułowej występuje Mel Gibson, Glen Close-w roli królowej Gertrudy, a Helena Bonham Carter w roli Ofelii. Myślę, że w tym filmie aktorzy bardzo dobrze wcielili się w grane przez siebie postaci i dzięki temu film został dobrze przedstawiony. Ważną kwestią jest także scenografia. Miejsca, w których został nakręcony ten film doskonale nadają klimat całej historii. Jeśli chodzi o kostiumy to są one raczej skromne, ale w pełni wystarczające do dobrego odzwierciedlenia dramatu. Sztuka niezwykła pod względem mocy oddziaływania, emocji, przekazu. To nie znaczy, że jest ona łatwa i przyjemna w odbiorze. Akcja „Hamleta” rozgrywa się w starym, średniowiecznym zamku. Przypomina miejsce odseparowane od świata.W pierwszej scenie filmu jest

Kolejny film wart obejrzenia  „Amadeusz” to film, który przedstawia wstrząsający dramat człowieka, a jednocześnie barwny obraz epoki owych czasów. To również wspaniały hołd złożony twórczości Mozarta. Akcja filmu rozgrywa się w XVIII wieku. Antonio Salieri (F. Murray Abraham) opowiada historię swego życia duchownemu, który przybył, aby go wyspowiadać. Salieri mówi, że niegdyś był cenionym kompozytorem na dworze cesarza Józefa II. Wszyscy wychwalali jego talent, a sława z każdym dniem wydawała się rosnąć. Działo się tak, aż do momentu, kiedy przybył tam Mozart (Tom Hulce). Film jest zrealizowany nawet jak na dzisiejsze czasy wspaniale, posiada klimat, którego próżno szukać w dzisiejszym kinie. Barokowe stroje, sugestywna scenografia, a także charakterystyczne brukowane uliczki osiemnastowiecznego Wiednia (jakby na przekór widzom zdjęcia miasta były kręcone w Pradze, rodzinnym mieście reżysera) potęgują ten niesamowity nastrój. Muzyka i udźwiękowienie to jedne z największy

            Film Andrzeja Wajdy pt. Ziemia obiecana to ekranizacja słynnej powieści Władysława Reymonta. Ów autor zainspirowany został autentyczną sytuacją ekonomiczną Łodzi w drugiej połowie XIX wieku. Samą powieścią zwyciężył w rywalizacji o „byt w świecie literackim” z Wincentym Kosakiewiczem, autorem Bawełny, podobną tematyką. Na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego wydarzenia mające miejsce po głośnym wyzwoleniu chłopów sprowokowały przemysł do powolnego wzrostu, a najważniejszym ośrodkiem handlu stała się Łódź. To tutaj budowano na gwałt fabryki i manufaktury, głównie w gałęzi włókienniczej. Rozwój techniczny i miejsca pracy wabiły migrantów do przeprowadzki, a byli to głównie Żydzi, Niemcy i Rosjanie. Jak się okazuje, biblijna „ziemia obiecana” nie ma wiele wspólnego z ich wyobrażeniami, co zręcznie pokazuje widzom Wajda. Jest to miejsce nędzy, walki o byt oraz wyzysku na taniej sile roboczej. „Ziemia obiecana” pokazuje, że jedyną liczącą się rzeczą jest pieniądz. Wypiera o

Popiół i diament  – polski dramat filmowy z 1958 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy, zrealizowany na podstawie powieści Jerzego Andrzejowskiego pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się w 1945 roku, tuż po zakończeniu II wojny światowej. Jego głównym bohaterem jest były żołnierz Armii Krajowej (AK), Maciek Chełmicki, który działając w podziemiu antykomunistycznym otrzymuje rozkaz likwidacji Szczuki, lokalnego sekretarza Polskiej   Partii Robotniczej. Z biegiem czasu u Chełmickiego pojawia się coraz więcej wątpliwości. Wajda, przekładając na język filmu literacki pierwowzór Andrzejewskiego, złagodził propagandową wymowę powieści. Filmowy  Popiół i diament , zamiast faworyzować punkt widzenia komunistycznych notabli, skupia się na tragicznych losach partyzantów z powojennego podziemia niepodległościowego. Po ponadtrzymiesięcznych zdjęciach film otrzymał od władz pozwolenie na rozpowszechnianie jedynie dzięki wstawiennictwu samego Andrzejewskiego. Chociaż nie został

"Idę do słońca"-film dokumentalny I mpresja filmowa Andrzeja Wajdy o twórczości Xawerego Dunikowskiego – wybitnego polskiego rzeźbiarza. Reżyser, za pomocą precyzyjnie skomponowanych kadrów, przedstawia kolejne rzeźby jako abstrakcyjne formy oddające egzystencjalny niepokój artysty. Obraz Wajdy przybliża sylwetkę rzeźbiarza przez pryzmat jego twórczości. Aleksander Bardini mówi o dziełach artysty: „Wyraził w nich dramat i godność człowieka naszych czasów”. Rzeźby zostały ukazane w filmie w sposób artystyczny – oglądamy je np. na tle spienionego morza wśród biegającego nieopodal małego dziecka. Poprzez takie zabiegi obraz przyjmuje formę subiektywnej impresji filmowej. https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjgMTa63zar_Xo6yKU7KSC4YUO6ZEOac-amfhIIIJN9JC0w6Bi_Zizmd4n2pw6_rOwFZjtdgJTZKbhSIm0nDdGmgaR361NWJe3Zl9Icrk6jwIoFoNQLhXUHEQ7K6iUqWvJV-_7xWmM_a9VJZoNrQzRhdvRq9jPv01M8bZ74JEgd https://nina.files.rd.insyscd.net/okladki/ide-do-slonca.png?m=crop&w=300&

W ostatnim czasie obchodziliśmy narodowe święto uchwalenia Konstytucji 3 maja, dlatego warto wspomnieć o historii oraz powstaniu tej niezwykle ważnej dla wszystkich polaków uroczystości.     https://czernichow24.pl/wp-content/uploads/2020/05/%C5%9Awi%C4%99to-Konstytucji-3-Maja_02.jpg Święto Konstytucji 3 Maja obchodzone jest w ramach upamiętnienia uchwalenia Konstytucji w 1791 roku. Była to pierwsza w Europie i druga na świecie ustawa regulująca ustrój prawny państwa. Święto Konstytucji 3 Maja ustanowione zostało w 1919 roku, gdy Polska odzyskała niepodległość. Sejm Ustawodawczy podjął uchwałę, według której święto 3 Maja zostało uznane świętem narodowym. Po II wojnie światowej zwyczaj obchodów powrócił i trwał aż do 1946 roku, kiedy doszło do masowych demonstracji studenckich.Od tego czasu władze komunistyczne zabroniły publicznego świętowania i organizowania obchodów 3 Maja. Wszelkie próby manifestowania były w tych dniach tłumione przez milicję. Władze P