Przejdź do głównej zawartości

Recenzja i opis filmu

W ostatnim czasie obejrzałam film pt. "Hamlet " w reżyserii Franca Zeffirelli. Jest to jedna z ważniejszych ekranizacji w historii kina. Film ten powstał w 1990 roku i jest oparty na sztuce Williama Shakspeare'a pod tym samym tytułem. W roli tytułowej występuje Mel Gibson, Glen Close-w roli królowej Gertrudy, a Helena Bonham Carter w roli Ofelii.

Myślę, że w tym filmie aktorzy bardzo dobrze wcielili się w grane przez siebie postaci i dzięki temu film został dobrze przedstawiony. Ważną kwestią jest także scenografia. Miejsca, w których został nakręcony ten film doskonale nadają klimat całej historii. Jeśli chodzi o kostiumy to są one raczej skromne, ale w pełni wystarczające do dobrego odzwierciedlenia dramatu.


Sztuka niezwykła pod względem mocy oddziaływania, emocji, przekazu. To nie znaczy, że jest ona łatwa i przyjemna w odbiorze.
Akcja „Hamleta” rozgrywa się w starym, średniowiecznym zamku. Przypomina miejsce odseparowane od świata.W pierwszej scenie filmu jest przedstawiony pogrzeb starego Hamleta i rozpacz Gertrudy.Hamlet bardzo przeżywa śmierć Ojca. Kiedy zostaje zawiadomiony o pojawiającym się duchu zmarłego, postanawia niezwłocznie się z nim spotkać i porozmawiać. Dowiaduje się, że został On zamordowany przez swego brata, Klaudiusza. Zostaje poproszony o pomszczenie śmierci. W między czasie dowiaduje się, że ów morderca i jego „cnotliwa” matka, Gertruda, postanowili się pobrać, mimo, że minęły zaledwie około dwa miesiące od morderstwa.





Główny bohater milczy i jest obserwatorem pod maską szaleństwa. Aby się nie wydać musi zerwać ze swoją ukochaną, Ofelią.
Zastawia pułapkę na Klaudiusza. Zagrana jest scena, która przedstawia faktyczny obraz śmierci starego Króla. Morderca się ujawnia. Chcę się pozbyć młodzieńca za wszelką cenę. Podejmuje próbę zabicia go poza granicami państwa, jednak plan nie doszedł do skutku.
Wróciwszy do ojczyzny, mówi matce o zbrodni i zabija Poloniusza. Między Gertrudą i jej synem panuje erotyczna, wręcz kazirodcza więź.







Hamlet nie akceptuje ojczyma, a matce nie potrafi wybaczyć zdrady. Gdy poznaje prawdę, udając szaleństwo pragnie pomścić swojego ojca.





Wątkiem pobocznym w tym filmie jest również nieszczęśliwa miłoś Hamleta i Ofelii.





Podsumowując, Franco Zeffirelli stworzył piękną ekranizację sztuki „Hamlet”! Aktorzy dobrani w dużej mierze odpowiednio do swoich ról, którzy wznieśli się na wyżyny. Mel Gibson pokazał, że jest nie tylko „Zabójczą bronią”, ale i wielce utalentowanym aktorem. Sir Ian Holm, Paul Scofield i Alan Bates potwierdzili swoją klasę, a Helena Bonham Carter pokazała, że role dramatyczne jej nie przerażają. Całość łączy oszczędna forma, doskonałe wykonanie  zilustrowane przepiękną muzyką.
Jest to film z pewnością wart obejrzenia.








Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Przegląd filmów z Mają Komorowską

  Maria Janina Komorowska-Tyszkiewicz , znana jako Maja Komorowska (ur. 23 grudnia 1937 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, w latach 1961–1968 aktorka Teatru 13 Rzędów i Teatru Laboratorium we Wrocławiu, od 1972 aktorka Teatru Współczesnego w Warszawie; dwukrotnie zdobyła główne nagrody aktorskie na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1972, 1990), dwukrotnie otrzymała nagrodę za pierwszoplanowa rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za role w filmach "Bilans kwartalny" (1975) i "Cwał' (1996); profesor sztuk teatralnych(1991), w latach 1991–2016 profesor Akademii Teatralnej om. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie   Maja Komorowska zadebiutowała w filmie w 1960 roku użyczając głosu w baśni "Marysia i krasnoludki" , jednak za początek jej kariery filmowej uważa się rolę z 1970 roku w "Życiu rodzinnym" Krzysztofa Zanussiego. Rok później aktorka ponownie wystąpiła u Zanussiego w filmie telewizyjnym "Za ścianą&qu

Muzyka dawna a współczesna

Dawniej muzyką nazywano choćby śpiew ptaków czy podmuch wiatru, a tworząc muzykę inspirowano się często przyrodą. Struktura i znaczenie tego pojęcia zmieniały się wraz z czasem.   https://zambrow.org/artykul/w-krainie-kontrastow/635308  Istotną rolę w rozwoju muzyki odegrało wykorzystanie instrumentów. Zaczęto tworzyć różnorodne rodzaje muzyki i tworzono własne melodie ze słuchu nie znając zapisu nutowego.  https://www.rdc.pl/informacje/w-maju-warszawskie-spotkania-muzyczne-festiwal-laczy-muzyke-dawna-z-muzyka-wspolczesna-posluchaj/ Umiejętności te stały się poniekąd tradycją gdzie poszczególne melodie przekazywano z pokolenia na pokolenie- tylko tak miały szansę zostać one zapamiętane.                              Z biegiem lat wynajdywano coraz to nowe instrumenty i praktykowano naukę gry na nich. Zaczęto także poświęcać temu coraz więcej czasu, już nie tylko dla przyjemności w wolnych chwilach pogrywając ale również robiono to zawodowo. Bardzo istotny okazał się

Filmy z początków kina XX wieku. Słownik pojęć filmowych

Najważniejsze pojęcia filmowe: adaptacja  - przeróbka tekstu literackiego dostosowująca go do nowych potrzeb odbiorców, wizji reżysera, nowego medium (może być filmowa, radiowa, teatralna) atelier filmowe  - pomieszczenia w wytwórni filmowej służące do realizacji filmów (hale zdjęciowe, garderoby, chrakteryzatornie, rekwizytornie i inne) czołówka  – początkowy fragment filmu zawierający tytuł, nazwisko reżysera, głównych aktorów i najważniejszych członków ekipy filmowej ekranizacja  - wierne przeniesienie dzieła literackiego na ekran; czasem używa się tego terminu w szerszym znaczeniu - jakakolwiek filmowa przeróbka dzieła literackiego film krótkometrażowy -  film trwający do 30', film pełnometrażowy  film trwający pow. 60', insert  - krótkie ujęcie o charakterze informacyjnym pojawiające się w środku sceny np. zegar klatka filmowa  - podstawowy statyczny element filmu (dzienne, nocne, plenerowe, atelierowe)       montaż ciągły  – po