Przejdź do głównej zawartości

Filmy z początków kina XX wieku. Słownik pojęć filmowych




Najważniejsze pojęcia filmowe:


  • adaptacja - przeróbka tekstu literackiego dostosowująca go do nowych potrzeb odbiorców, wizji reżysera, nowego medium (może być filmowa, radiowa, teatralna)
  • atelier filmowe - pomieszczenia w wytwórni filmowej służące do realizacji filmów (hale zdjęciowe, garderoby, chrakteryzatornie, rekwizytornie i inne)

  • czołówka – początkowy fragment filmu zawierający tytuł, nazwisko reżysera, głównych aktorów i najważniejszych członków ekipy filmowej

  • ekranizacja - wierne przeniesienie dzieła literackiego na ekran; czasem używa się tego terminu w szerszym znaczeniu - jakakolwiek filmowa przeróbka dzieła literackiego

  • film krótkometrażowy - film trwający do 30',

  • film pełnometrażowy film trwający pow. 60',

  • insert - krótkie ujęcie o charakterze informacyjnym pojawiające się w środku sceny np. zegar

  • klatka filmowa - podstawowy statyczny element filmu (dzienne, nocne, plenerowe, atelierowe)
    
  • montaż ciągły – podkreśla logikę zdarzeń, jest dla widza niewidoczny (jak narrator trzecioosobowy), kolejne kadry mają przynosić widzowi jak najwięcej informacji o bohaterach, akcji i przestrzeni

  • montaż filmowy - odpowiednik- narracji, to sposób łączenia ze sobą ujęć (zasada prawdopodobieństwa, estetyka)

  • montaż równoległy – przeplatanie kilku wątków dziejących się symultanicznie w różnych miejscach (cięcia i przeplatanie ujęć z różnych miejsc)

  • plan filmowy wymiar kadru obejmującego fragment przestrzeni
  • plan amerykański – obejmuje człowieka od kolan w górę (naturalny, najczęściej w scenach dialogowych)

  • przebitka - krótkie ujęcie, pokazujące co dzieje się w innym miejscu (pełni funkcję informacyjną, podkreśla symultanizm, ukrywa brak ciągłości ujęcia)

  • scena – jednostka kompozycji filmu; obowiązuje jedność czasu, miejsca, akcji (fragment akcji rozgrywający się w jednym miejscu z określoną grupą postaci filmowych); zamkniętej budowie (początek, rozwinięcie, zakończenie) i napięciu dramatycznym (punkt kulminacyjny i rozwiązanie); najczęściej składa się z kilku ujęć, ale może też składać się z jednego ujęcia
  • scenografia – opracowana przez scenografa całościowa wizja oprawy filmu; obejmuje dekoracje atelierowe i plenerowe, projekty wnętrz, rekwizytów, kostiumów, charakteryzacji; może być umowna (surrealizm, ekspresjonizm), realistyczna, hiperbolizowana, przezroczysta

  • ujęcie – najmniejsza dynamiczna część filmu wydzielona przez 2 cięcia montażowe, najczęściej składa się z kilkunastu kadrów

Przykłady filmów z początków kina w XX wieku:





  • 1923 – Gracz-doktor Mabuse reż. Fritz Lang









Inne znane filmy współczesne wciąż cieszące się  dużym zainteresowaniem





CAST AWAY- POZA ŚWIATEM



CHINATOWN- reż. Roman Polański

Obraz znaleziony dla: "Chinatown"



FORREST GUMP- reż. Robert Zameckis


CZAS APOKALIPSY-reż. Francis Ford Coppoli

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Przegląd filmów z Mają Komorowską

  Maria Janina Komorowska-Tyszkiewicz , znana jako Maja Komorowska (ur. 23 grudnia 1937 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, w latach 1961–1968 aktorka Teatru 13 Rzędów i Teatru Laboratorium we Wrocławiu, od 1972 aktorka Teatru Współczesnego w Warszawie; dwukrotnie zdobyła główne nagrody aktorskie na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1972, 1990), dwukrotnie otrzymała nagrodę za pierwszoplanowa rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za role w filmach "Bilans kwartalny" (1975) i "Cwał' (1996); profesor sztuk teatralnych(1991), w latach 1991–2016 profesor Akademii Teatralnej om. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie   Maja Komorowska zadebiutowała w filmie w 1960 roku użyczając głosu w baśni "Marysia i krasnoludki" , jednak za początek jej kariery filmowej uważa się rolę z 1970 roku w "Życiu rodzinnym" Krzysztofa Zanussiego. Rok później aktorka ponownie wystąpiła u Zanussiego w filmie telewizyjnym "Za ścianą&qu

Muzyka dawna a współczesna

Dawniej muzyką nazywano choćby śpiew ptaków czy podmuch wiatru, a tworząc muzykę inspirowano się często przyrodą. Struktura i znaczenie tego pojęcia zmieniały się wraz z czasem.   https://zambrow.org/artykul/w-krainie-kontrastow/635308  Istotną rolę w rozwoju muzyki odegrało wykorzystanie instrumentów. Zaczęto tworzyć różnorodne rodzaje muzyki i tworzono własne melodie ze słuchu nie znając zapisu nutowego.  https://www.rdc.pl/informacje/w-maju-warszawskie-spotkania-muzyczne-festiwal-laczy-muzyke-dawna-z-muzyka-wspolczesna-posluchaj/ Umiejętności te stały się poniekąd tradycją gdzie poszczególne melodie przekazywano z pokolenia na pokolenie- tylko tak miały szansę zostać one zapamiętane.                              Z biegiem lat wynajdywano coraz to nowe instrumenty i praktykowano naukę gry na nich. Zaczęto także poświęcać temu coraz więcej czasu, już nie tylko dla przyjemności w wolnych chwilach pogrywając ale również robiono to zawodowo. Bardzo istotny okazał się