Kino (z gr. kinēma 'ruch') – rodzaj sztuki widowiskowej uwiecznionej na taśmie filmowej lub wideo, w której aktor lub grupa aktorów odgrywa role dla widowni, lub nagrany jest obraz ruchomy z podkładem dźwiękowym lub bez. Terminem tym określa się też czasem sam spektakl lub też budynek, w którym on jest wyświetlany.
Na całym świecie można zaobserwować ekspansję sieci nowoczesnych kin wielosalowych (tzw. multipleksów), które powstają najczęściej przy centrach handlowych; jednocześnie z rynku wypierane są niewielkie kina tradycyjne. Właściciele tych ostatnich uważają, że dzieje się tak przede wszystkim na skutek nieuczciwej konkurencji, np. dyskryminowania mniejszych obiektów przez dystrybutorów kopii filmowych, choć często nie istnieją ku temu żadne ekonomiczne przesłanki. Innymi czynnikami, które powodują upadanie mniejszych kin, jest m.in. upowszechnienie tzw. kina domowego, coraz łatwiejszy dostęp do nielegalnych kopii filmów w Internecie oraz zwiększenie wymagań widzów wobec wyposażenia sal projekcyjnych.
https://2kultura.files.wordpress.com/2013/10/komediowy-kinematograf.jpg
FILM
Powstanie filmu wiązało się z odkryciem niedoskonałości ludzkiego wzroku i jego opóźnień w przetwarzaniu obrazu. W związku z tym powstały urządzenia „oszukujące” wzrok, które ciąg szybko zmieniających się nieruchomych obrazków przeobrażały w ruchomy obraz. Najwcześniejsze z nich to camera obscura; w XVIII i XIX wieku powstały również takie urządzenia, jak zoetrop, praksinoskop i fenakistiskop. Owe praktyki dziś zalicza się do wczesnej historii kina i nazywa jej prehistorią. W 1877 roku Hannibal Goodwin opracował taśmę celuloidową, co znacząco przyspieszyło rozwój techniki filmowej. Pierwsze, prymitywne filmy powstały orientacyjnie w 1887 i 1888, a ich autorem był francuski wynalazca Louis le Prince ; do innych pionierów sztuki filmowej należeli Max Skladnowsky oraz William Friese- Greene. Pod koniec XIX wieku powstało wiele eksperymentalnych urządzeń do wyświetlania filmów (między innymi kinetoskop autorstwa Thomasa Alvy Edisona).
http://static.naszraciborz.pl/photos/kino30092011.jpg
KINO ATRAKCJI I KSZTAŁTOWANIE SIĘ FILMU FABULARNEGO (1895-1917)
Za pierwszych twórców w historii kina uznawani są bracia Auguste i Louis Lumiere , którzy 13 lutego 1895 roku opatentowali urządzenie zwane kinematografem, a 28 grudnia 1895 roku zorganizowali pierwszy publiczny pokaz filmowy, który odbył się w Paryżu. Wśród ich pierwszych filmów znalazły się dokumentalne Wyjście robotników z fabryki Lumiere w Lyonie (1895), pierwsza komedia filmowa Polewacz polany (1895) i Wjazd pociągu na stację w La Ciotat (1896). Choć bracia Lumière uważali, że film nie ma przyszłości jako technologia, szybko stał się on wyrobem komercyjnym – w Stanach Zjednoczonych Edison produkował serię tanich, obliczonych na łatwy sukces produkcji wyświetlanych w jarmarkach (tzw. nickelodeony); jego napastliwa polityka wobec konkurencyjnych wytwórni filmowych spowodowała przenoszenie produkcji do Kalifornii (Hollywood). Zdegradowaną do jarmarcznej rozrywki sztukę filmową odnowił diametralnie francuski iluzjonista Georges Mellies słynnym dziełem Podróż na księżyc (1902), fantazją naukową z zastosowaniem pierwszych w dziejach kina trików filmowych. Rozwój francuskiej kinematografii doprowadził do powstania wytwórni filmowych Gaumont i Pathe. W USA narodził się specyficzny dla tego państwa gatunek westernu, rozpoczęty filmem Napad na ekspres (1903, reż.Edwin Porter) kręconym w plenerze, o rzetelnym montażu, ze słynną sceną bandyty mierzącego z pistoletu do widowni; tam też powstały pierwsze filmy sensacyjne. Równolegle z rozwojem kina powstawały pierwsze, nieudolne jeszcze i bardzo krótkie, adaptacje sztuk oraz utworów literackich.
http://bok.bialystok.pl/pliki/bracia-lumiere.jpg
ROZWÓJ SZTUKI FILMOWEJ (1917-1930)
Pierwszą prawdziwie epicką, nakręconą z wielkim rozmachem produkcją filmową okazały się Narodziny narodu (1915) autorstwa Davida Warka Griffitha; po raz pierwszy zastosowano w filmie dynamiczny montaż i spójną narrację, aczkolwiek dzieło Griffitha wzbudziło kontrowersje z powodu rasistowskiej wymowy; reżyser zrehabilitował się autorstwem czteroczęściowej epopei Nietolerancja (1916) o wpływie nienawiści na losy ludzkości
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7b/Intolerancia.jpg
KINO WSPÓŁCZESNE (LATA 70 XX WIEKU)
W Stanach Zjednoczonych w połowie lat 70. XX wieku, dzięki wykorzystaniu najnowszych technologii komputerowych i efektów specjalnych, zaistniało zjawisko powstawania licznych produkcji z gatunków fantastyki naukowej i kina przygodowego (Kino Nowej Przygody). Głównymi jego przedstawicielami byli Steven Spielberg (Poszukiwacze zaginionej Arki, 1981; E.T., 1981), George Lucas (Gwiezdne wojny, 1977) i Robert Zemeckis (Powrót do przyszłości, 1985); po załamaniu się „nowego kina amerykańskiego” właśnie wysokobudżetowe produkcje odegrały dużą rolę w kształtowaniu współczesnego Hollywoodu. Główne kino amerykańskie nie rezygnowało jednak ze społecznych ambicji; głównym problemem przełomu lat 70. i 80. XX wieku były rozrachunki ze społecznymi skutkami wojny w Wietnamie. Uznanie zdobyły wówczas obrazy takie, jak Łowca jeleni (1978, reż. Michael Cimino), Czas apokalipsy (1979, reż. Francis Ford Coppola), Ptasiek (1984, reż. Alan Parker) i Pluton (1986, reż. Oliver Stone). Do innych osiągnięć Hollywoodu końca XX wieku należą między innymi Rain Man (1987, reż. Barry Levinson), poruszający problem autyzmu; Tańczący z wilkami (1991, reż. Kevin Costner), rewizjonistyczny western poświęcony zagładzie kultury Indian; Lista Schindlera (1993, reż. Steven Spielberg) – dramat o Holokauście w Europie; a także pełen rozmachu melodramat Titanic (1997, reż. James Cameron). Opozycję do dzieł hollywoodzkich stanowiło kino niezależne, przede wszystkim twórczość Jima Jarmuscha (Inaczej niż w raju, 1984)
https://moviesroom.pl/wp-content/uploads/2018/08/Titanic-1000x582.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kino
https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_filmu
Komentarze
Prześlij komentarz