Przejdź do głównej zawartości

Co jest sztuką?

Pojęcie sztuka jest powszechnie znane i używane w różnych kontekstach. Jednak czy na pewno znamy i rozumiemy definicję tego pojęcia, jakie spełnia funkcje i co właściwie można nazwać sztuką?
https://sztukaswiata.files.wordpress.com/2014/04/p-saul-c59bwiat-mc499c5bcczyzny-i-kobiety-fot-b-rudyk.jpg


Sztuka – część dorobku kulturowego cywilizacji, manifestująca się poprzez utwory, w tym dzieła artystyczne.
Zdaniem niektórych, pojęcie sztuka jest niemożliwe do kompletnego określenia, albowiem jej granice są redefiniowane w sposób ciągły i w każdej chwili może pojawić się dzieło, które w arbitralnie przyjętej, domkniętej definicji się nie mieści. Sztuka spełnia rozmaite funkcje, m.in. estetyczne, społeczne, dydaktyczne, terapeutyczne, jednak nie stanowią one o jej istocie.

Sztuce przypisuje się pełnienie w życiu jednostki i społeczeństwa szeregu funkcji. Poniższa ich lista nie jest ani kompletna, ani obiektywna:
  • komunikacyjna – artysta przez swe dzieło porozumiewa się z odbiorcą,
  • estetyczna – sztuka miałaby wywołać u odbiorcy swoiste przeżycia estetyczne, np. odwołując się do idei piękna,
  • poznawcza – odbiorca poznaje nie tylko dzieło, ale też historię przodków, poprzez dzieła może się „przenieść” do świata ówczesnego
  • etyczna, propagandowa, wychowawcza – sztuka miałaby wychowywać, uczyć, nakłaniać do refleksji, uwidacznia pewne wzorce postępowania lub normy,
  • metafizyczna (religijna) – dzieła sztuki powstają z motywacji metafizycznej (religijnej) i mają za zadanie pobudzanie uczuć; muzyka, obrazy, rzeźby, architektura służą życiu duchowemu lub religii, ale też czerpią z niej tematykę swoich dzieł; Bogu, mitologii greckiej były poświęcone liczne dzieła: Dawid Michała Anioła, freski z Kaplicy Sykstyńskiej, Ostatnia wieczerza – Leonarda da Vinci i wiele innych;
  • emocjonalna – objawia się głównie w tańcu i muzyce,
  • terapeutyczna – zakłada się, że sztuka może leczyć; katharsis – oczyszczenie psychiki (muzykoterapiapoezjoterapiawideoterapiabiblioterapiafilmoterapiachromatoterapiadramoterapialudoterapiachoreoterapia),
  • ludyczna (zabawowa) – pozwala się odprężyć i odstresować poprzez czynne uczestnictwo lub odbiór w charakterze widza w takich dziedzinach jak taniec, muzyka, komedia, satyra;
  • identyfikacyjna i integracyjna – sztuka integruje i wykazuje przynależność do pewnej grupy społecznej (np. lekarze, harcerze, muzycy, Polacy); pomaga zachować tożsamość kulturową społecznościom lokalnym i narodom;
  • użytkowa – jest to sztuka usługowa, np. rzemiosło artystyczne, przedmioty codziennego użytku (wzornictwo przemysłowe), architektura, ale także satyra, muzyka taneczna.



DZIEDZINY SZTUKI

Terminu dziedzina sztuki nie należy mylić z terminem kierunek czy nurt artystyczny, który może obejmować wiele dziedzin sztuki. Jako przykład można podać sztukę minimalną. Jest to kierunek, który obejmuje dziedziny malarstworzeźbę i architekturę

    • https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/0/0e/QuoVadis2001.jpg










    SZTUKA WSPÓŁCZESNA



    Sztuka dzisiejsza, począwszy od dadaizmu i surrealizmu, nie odpowiada już takiej definicji, piękno w procesie estetyzacji rzeczywistości wyszło poza sztukę, a dla niej samej nie jest już nie tylko wartością wyróżniającą, ale nawet nie jest niezbędne. W ciągu swej długiej historii pojęcie sztuka z bardzo szerokiego, o precyzyjnie wytyczonych granicach znacznie zawęziło swój obszar, ale też jego granice wyraźnie się zatarły.
    W społeczeństwach współczesnych, w dużej części zawłaszczona przez przemysł rozrywkowy, sztuka stała się też w pewnej mierze kolejną gałęzią przemysłu.
    Pisarze, jak Witold GombrowiczStanisław LemMilan KunderaHermann Broch, zgodni byli, że sztuka musi mieć element poznawczy, by się nazywać sztuką.




    https://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka

    ://simonparrismaninchair.files.wordpress.com/2012/09/amber-scott-as-odette-swan-lake-australian-ballet.jpg

     plastyczne









    • http://img3.garnek.pl/a.garnek.pl/013/209/13209312_800.0.jpg/witraz.jpg

    Komentarze

    Popularne posty z tego bloga

    Przegląd filmów z Mają Komorowską

      Maria Janina Komorowska-Tyszkiewicz , znana jako Maja Komorowska (ur. 23 grudnia 1937 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, w latach 1961–1968 aktorka Teatru 13 Rzędów i Teatru Laboratorium we Wrocławiu, od 1972 aktorka Teatru Współczesnego w Warszawie; dwukrotnie zdobyła główne nagrody aktorskie na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1972, 1990), dwukrotnie otrzymała nagrodę za pierwszoplanowa rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za role w filmach "Bilans kwartalny" (1975) i "Cwał' (1996); profesor sztuk teatralnych(1991), w latach 1991–2016 profesor Akademii Teatralnej om. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie   Maja Komorowska zadebiutowała w filmie w 1960 roku użyczając głosu w baśni "Marysia i krasnoludki" , jednak za początek jej kariery filmowej uważa się rolę z 1970 roku w "Życiu rodzinnym" Krzysztofa Zanussiego. Rok później aktorka ponownie wystąpiła u Zanussiego w filmie telewizyjnym "Za ścianą&qu

    Muzyka dawna a współczesna

    Dawniej muzyką nazywano choćby śpiew ptaków czy podmuch wiatru, a tworząc muzykę inspirowano się często przyrodą. Struktura i znaczenie tego pojęcia zmieniały się wraz z czasem.   https://zambrow.org/artykul/w-krainie-kontrastow/635308  Istotną rolę w rozwoju muzyki odegrało wykorzystanie instrumentów. Zaczęto tworzyć różnorodne rodzaje muzyki i tworzono własne melodie ze słuchu nie znając zapisu nutowego.  https://www.rdc.pl/informacje/w-maju-warszawskie-spotkania-muzyczne-festiwal-laczy-muzyke-dawna-z-muzyka-wspolczesna-posluchaj/ Umiejętności te stały się poniekąd tradycją gdzie poszczególne melodie przekazywano z pokolenia na pokolenie- tylko tak miały szansę zostać one zapamiętane.                              Z biegiem lat wynajdywano coraz to nowe instrumenty i praktykowano naukę gry na nich. Zaczęto także poświęcać temu coraz więcej czasu, już nie tylko dla przyjemności w wolnych chwilach pogrywając ale również robiono to zawodowo. Bardzo istotny okazał się

    Filmy z początków kina XX wieku. Słownik pojęć filmowych

    Najważniejsze pojęcia filmowe: adaptacja  - przeróbka tekstu literackiego dostosowująca go do nowych potrzeb odbiorców, wizji reżysera, nowego medium (może być filmowa, radiowa, teatralna) atelier filmowe  - pomieszczenia w wytwórni filmowej służące do realizacji filmów (hale zdjęciowe, garderoby, chrakteryzatornie, rekwizytornie i inne) czołówka  – początkowy fragment filmu zawierający tytuł, nazwisko reżysera, głównych aktorów i najważniejszych członków ekipy filmowej ekranizacja  - wierne przeniesienie dzieła literackiego na ekran; czasem używa się tego terminu w szerszym znaczeniu - jakakolwiek filmowa przeróbka dzieła literackiego film krótkometrażowy -  film trwający do 30', film pełnometrażowy  film trwający pow. 60', insert  - krótkie ujęcie o charakterze informacyjnym pojawiające się w środku sceny np. zegar klatka filmowa  - podstawowy statyczny element filmu (dzienne, nocne, plenerowe, atelierowe)       montaż ciągły  – po